■ آوی سنت (ابن سینا) ،کشور های مختلف جهان و جشن فارغ التحصیلی. بخش عمومی

"کشور های مختلف جهان و جشن فارغ التحصیلی"

معمولاً مراسم و جشن فارغ التحصیلی مراسمی و یژه و سمبولیک و همراه با شادی است که پایان یک مرحله از زندگی و شروع مرحله ای دیگر را نوید می دهد.
فارغ التحصیلی میتواند در داشنگاه های علمی و نظامی و … باشد .
روز جشن فارغ التحصیلی روز بزرگ و پر خاطره ای برای دانشجویان و خانواده هایشان می باشد. همچنین روز بزرگی برای اساتید و سایر مسئولین دانشگاه است. در این روز با شکوه تلاش های دانشجویان، اساتید و مسئولین دانشگاه به ثمر می نشیند.
روز های بعد از فارغ التحصیلی روز هایی است که بسیاری از دانشجویان با آینده خود دست و پنجه نرم می کنند.
قطب نمای زندگی فارغ التحصیلان دانشگاهها جهت های گوناگونی دارد. برخی به سمت اشتغال و کسب و کار و تشکیل خانواده و برخی به سمت ادامه تحصیل در داخل یا خارج از کشور گرایش دارد. مهم این است که در هر یک از این جهت گیری ها، فضایی را برای خدمت به جامعه، شهر و کشور عز یزمان ایران در نظر بگیریم و به نحوی دین خود را به همین جامعه که تا به امروز شما را مورد حمایت خود قرار داده است ادا کنیم.
سعی کردیم گلـــچینی از سطح جهان از این روز خاص را داشته باشیم . البته لازم هست بدونید که این مراسم زیبا در ایران هم در حد توان و امکانات نچندان خوب دانشگاه ها برگزار می شود سعی کردیم برخی از این تصاویر داخلی هم استفاده کنیم. به قول یکی از دوستان که می گفت : مُردیم از بس گفتن خارج این و داره و خارج اون رو داره یه بار بگید ایران چی داره!

--چرا لباس فارغ التحصیلی به این شکل است؟
یک نمونه دیگر از ارزشهای ایرانی که خود ما آن را نمی شناسیم ردای فارغ التحصیلی است.
لابد تا به حال شما هم دیده اید وقتی یک دانشجو در دانشگاههای خارج می خواهد مدرک دکترای خود را بگیرد، یک لباس بلند مشکی به تن او می کنند و یک کلاه چهارگوش که از یک گوشه آن یک منگوله آویزان است بر سر او می گذارند و بعد او لوح فارغ التحصیلی را می خواند.
هنگامی که از ما سوال می شود که این لباس و کلاه چیست؟ چه پاسخی میدهید؟!
هنگامی که از یک اروپایی یا ژاپنی و یا حتی آمریکایی سوال شود این لباس چیست که شما تن فارغ التحصیلانتان می کنید می گویند ما به احترام «آوی سنت» (ابن سینا) پدر علم جهان این لباس را به صورت نمادین می پوشیم.
آنها به احترام « آوی سنت» که همان «ابن سینا»ی ماست که لباس بلند رداگونه می پوشیده، این لباس را تن دانشمندان خود می کنند. آن کلاه هم نشانه همان دستار است (کمی فانتزی شده) و منگوله آن نمادی از گوشه دستار خراسانی که ما ایرانی ها در قدیم از گوشه دستار آویزان می کردیم و به دوش می انداختیم.
در اروپا و آمریکا علامت یک آدم برجسته و دانش آموخته را لباس و کلاه ابن سینا می گذارند، ولی ما خودمان نمی دانیم.

kamyab.ir